Heim kominn frá námi í útlöndum uppgötvar sjálf vonarstjarna og stolt móður sinnar að hans bíður ekkert við sitt hæfi á Íslandi, heldur situr hann fastur í teppalyktinni í samliggjandi stofum þeirra mömmu og pabba eftir að hafa baðað sig frjáls í sólinni hjá stærri og meiri þjóðum. Uns hann verður fastur starfskraftur í heimilisþjónustunni, þar sem hann endar við rúmstokkinn hjá systrunum lömuðu, Lóu og Jónu, og tekur að segja þeim sögur.

Áður en hann veit af hafa lömuðu kennslukonurnar neytt hann út á braut þaðan sem ekki er aftur snúið. Afl hins lamaða rekur hann út á söguslóðir sem eru andstæðar hans eigin vilja, hið frumstæða og ruddalega nær yfirhöndinni, og hann heldur sig jafnvel vera kraftaverkaskáld. En þegar þær lömuðu rísa á fætur ? hvað er þá eftir af samvisku skáldsins sem lét hrekja sig út í söguna?

Guðbergur hlaut Norrænu Bókmenntaverðlaunin árið 2004 en þau eru gjarnan nefnd Norrænu Nóbelsverðlaunin og eru mesti heiður sem norrænum höfundi getur hlotnast.